Menggunakan contoh daripada aktiviti kumpulan, jelaskan bahawa apabila dunia telah menjadi lebih kompleks, orang ramai telah mencipta undang-undang dan peraturan untuk memenuhi keperluan yang berbeza, dan mengikutinya adalah satu cara untuk menggalakkan kestabilan sosial dan kepentingan individu.
Dunia telah menjadi kompleks. Pada zaman dahulu, manusia hidup semata-mata untuk terus hidup, tetapi seiring dengan berlalunya masa, manusia semakin mahu dan cuba memenuhi keinginan mereka. Pada mulanya, alat dan pengetahuan yang mudah sudah mencukupi, tetapi seiring berjalannya waktu, orang memerlukan lebih banyak lagi. Dengan perkembangan teknologi, pelbagai struktur sosial telah dicipta, dan perkembangan ini memperkayakan kehidupan manusia, tetapi juga merumitkannya. Kita kini memerlukan institusi dan sistem sosial yang berbeza bukan sahaja untuk kelangsungan hidup, tetapi untuk kehidupan yang lebih baik. Dalam proses ini, dunia telah menjadi rumit tanpa henti, dan banyak perkara diperlukan untuk mengekalkannya. Perkara seperti undang-undang dan peraturan.
Mengapakah kita mempunyai undang-undang dan peraturan ini, dan mengapa kita mematuhinya? Undang-undang dan peraturan bukan sahaja cara untuk mengawal masyarakat, ia adalah cara untuk mengurangkan konflik antara manusia dan menjaga keamanan. Orang mahukan perkara yang berbeza, dan jika mereka mengejar apa yang mereka mahu, mereka boleh membahayakan orang lain. Akibatnya, masyarakat mula menggunakan undang-undang dan peraturan untuk mengawal tingkah laku orang ramai dan mewujudkan perintah yang semua orang boleh hidup.
Tetapi adakah semua orang di dunia perlu hidup dengan mereka? Bukankah lebih berfaedah untuk tidak mengikuti mereka dan terus hidup? Akhirnya, patutkah orang hidup dengan betul? Kami akan cuba menjawab soalan ini melalui aktiviti berkumpulan di universiti. Terdapat banyak kursus di universiti, yang bermaksud banyak ujian, tugasan dan pembentangan. Walau bagaimanapun, salah satu yang paling dielakkan oleh pelajar ialah kerja berkumpulan, seperti yang dibuktikan oleh frasa yang menjadi trend baru-baru ini "Saya akan mengeluarkan nama anda daripada senarai!". Sebab mengapa aktiviti kumpulan begitu sukar untuk pelajar adalah kerana "menunggang bebas". Menunggang bebas ialah tindakan tidak menyertai kumpulan sehingga merugikan ahli lain.
Apabila ini berlaku, pelajar yang lain perlu mengambil kelonggaran, yang meningkatkan beban kerja mereka. Disebabkan oleh sifat aktiviti kumpulan, anda akan dinilai secara berkumpulan, jadi anda akan dinilai sama seperti penunggang percuma. Bagaimanakah tunggangan percuma ini boleh dihapuskan? Penyelesaian yang saya cadangkan adalah untuk membezakan penilaian dalam kumpulan. Daripada memberi semua orang jumlah kredit yang sama, anda boleh memberikan jumlah kredit yang berbeza kepada ahli kumpulan yang berbeza.
Ini akan menyukarkan orang ramai untuk mendapatkan perjalanan percuma kerana mereka perlu menyumbang lebih banyak kepada aktiviti itu daripada orang lain untuk mendapatkan gred yang baik. Sebab untuk menunggang percuma ialah ahli kumpulan lain bekerja lebih keras daripada anda dan mendapat gred yang lebih baik untuk usaha mereka, jadi jika anda dinilai secara berbeza dalam kumpulan, anda tidak boleh mendapat gred yang baik jika anda tidak mengambil bahagian secara aktif dalam aktiviti itu, jadi ia sukar untuk menunggang percuma.
Walau bagaimanapun, terdapat beberapa perkara yang perlu dipertimbangkan dengan pendekatan ini. Agar penilaian pembezaan berfungsi, kriteria penilaian mestilah jelas dan adil. Jika tidak, ia boleh menyebabkan rasa tidak puas hati di kalangan ahli kumpulan, yang boleh menyebabkan konflik dan bukannya kerjasama. Sukar juga bagi profesor untuk menjejaki setiap sumbangan pelajar. Untuk mengimbangi ini, saya fikir adalah baik untuk mengadakan penilaian kumpulan persendirian selepas aktiviti kumpulan selesai.
Dengan cara ini, cadangan saya akan membenarkan pelajar yang mengambil bahagian dalam aktiviti kumpulan untuk meningkatkan gred mereka sendiri di samping menambah baik penilaian keseluruhan kumpulan. Jika kita menerapkannya kepada masyarakat, boleh dikatakan bahawa jika anda hidup dengan peraturan dan undang-undang masyarakat, seperti perjanjian tersirat untuk mengambil bahagian secara aktif dalam aktiviti kumpulan, anda bukan sahaja akan memberi manfaat kepada masyarakat, tetapi juga menguntungkan diri sendiri. Jika orang hidup mengikut undang-undang dan peraturan masyarakat, masyarakat akan menjadi stabil, kerana undang-undang dan peraturan menetapkan sempadan di mana orang boleh mengejar apa yang mereka mahu dan tidak membahayakan satu sama lain dalam proses itu. Jika orang mengejar apa yang mereka mahu dalam sempadan undang-undang, masyarakat terpelihara dengan baik kerana mereka tidak membahayakan orang lain, dan jika mereka mencapai apa yang mereka mahu dalam masyarakat yang stabil, mereka akhirnya akan menguntungkan diri mereka sendiri.
Dalam masyarakat yang huru-hara di mana undang-undang dan peraturan tidak dipatuhi, anda mungkin tidak dapat mengejar cita-cita anda, dan anda mungkin akhirnya memudaratkan diri anda sendiri. Ini lebih menekankan kepentingan mematuhi undang-undang dan peraturan. Dengan mematuhi undang-undang dan peraturan, kita boleh melindungi bukan sahaja kepentingan kita sendiri, tetapi juga kepentingan masyarakat secara keseluruhan.
Hipotesis repetition-reciprocity menyatakan bahawa orang akan memberi kepada orang yang mereka temui berulang kali, walaupun merugikan mereka sendiri, kerana ia meningkatkan kemungkinan orang itu akan memberi mereka dalam jangka masa panjang, sekali gus meningkatkan kadar survival mereka sendiri dan akhirnya memberi manfaat kepada mereka. Analogi kepada masyarakat ialah dengan mematuhi undang-undang dan peraturan masyarakat, atau dengan kata lain, hidup dengan betul, anda menggalakkan orang lain melakukan perkara yang sama, dan masyarakat menjadi lebih stabil dan semua orang lebih bahagia.
Ringkasnya, undang-undang dan peraturan dicipta untuk mengekalkan masyarakat yang semakin kompleks. Peraturan ini dicipta untuk memastikan bahawa keperluan orang yang berbeza dipenuhi tanpa membahayakan orang lain, dan orang ramai menyedari bahawa mematuhi undang-undang dan peraturan ini menjadikan masyarakat lebih stabil. Tambahan pula, mereka tahu bahawa masyarakat yang stabil membolehkan mereka merealisasikan cita-cita mereka. Oleh itu, orang telah hidup dengan undang-undang ini, iaitu, kehidupan yang betul, dan kita mempunyai masyarakat yang stabil.
