Menunggang bebas dalam kumpulan memberi beban yang tidak wajar kepada sesetengah ahli, dan peranan ketua dan kewajipan moral kumpulan adalah penting untuk menangani perkara ini. Kerjasama altruistik menyumbang kepada kelangsungan hidup dan kecekapan kumpulan, yang membawa kepada faedah sosial.
Aspek kerja kumpulan yang paling bermasalah ialah menunggang bebas. Sama seperti menaiki kereta tanpa membayar, jumlah tanggungjawab dan kerja yang harus diagihkan secara sama rata adalah terpesong sehingga sesetengah ahli kumpulan melakukan lebih banyak kerja daripada yang lain. Seperti iklan Sprite yang popular, terdapat realiti menyedihkan seorang senior kolej yang berani meminta perjalanan percuma dengan berkata, "Hei, junior, saya sibuk sikit, tolong tinggalkan saya!"
Terdapat banyak punca tunggangan percuma. Terdapat tiga sebab utama. Terdapat tiga sebab utama untuk tunggangan percuma: pertama ialah anda tidak melakukan bahagian anda, jadi orang lain melakukannya untuk anda, kedua ialah kerja itu tidak diedarkan dengan jelas dan peranan tidak jelas, dan yang ketiga ialah anda terpaksa melakukannya kerana keadaan peribadi anda sendiri. Masalah ini bukan sahaja muncul dalam kerja berkumpulan, tetapi boleh berlanjutan kepada isu sosial yang lebih besar.
Jadi bagaimana kita boleh berhenti menunggang percuma? Sebaik-baiknya, cara terbaik untuk menghentikan tunggangan percuma ialah setiap ahli secara sukarela melakukan kerja yang diberikan kepada mereka. Walau bagaimanapun, ini hampir mustahil. Kumpulan adalah paling cekap apabila seorang pemimpin dipilih daripada kalangan ahli, dan kumpulan itu diketuai oleh ketua dengan sedikit paksaan. Peranan pemimpin adalah penting untuk memastikan semua orang bekerja secara adil, dan pemimpin mesti objektif dan boleh membuat pertimbangan tentang pilihan yang betul. Tetapi kualiti yang paling penting bagi seorang ketua kumpulan ialah kebolehan memberi pujian dan kritikan yang sewajarnya.
Sama seperti buku terkenal Ken Blanchard, “Praise Makes the Whale Dance,” pujian boleh menjadi pendorong penting untuk menggerakkan organisasi ke hadapan. Jika dilakukan dengan baik, ia boleh memotivasikan dan memberi inspirasi kepada orang ramai untuk mencapai potensi penuh mereka. Begitu juga dengan kritikan. Jika seseorang tidak melakukan perkara yang sepatutnya mereka lakukan atau tidak melakukannya dengan betul, anda perlu memberitahu mereka bahawa mereka melakukan perkara yang salah. Jika mereka melakukan perkara yang sepatutnya mereka lakukan, berikan mereka pujian untuk memotivasikan mereka untuk melakukan yang lebih baik pada masa akan datang, dan jika mereka melakukan lebih banyak kemudaratan daripada kebaikan, beritahu mereka melalui kritikan.
Kritikan yang sewajarnya boleh membantu meningkatkan semangat dengan memberitahu mereka bahawa memalukan untuk mementingkan diri sendiri di hadapan sekumpulan besar orang, dan tepukan yang bermurah hati untuk kerja yang dilakukan dengan baik. Ini tentang memberi orang rasa hati nurani. Lebih berfaedah bagi manusia untuk mementingkan diri dalam jangka pendek. Tetapi dalam jangka panjang, adalah lebih bermanfaat bagi manusia untuk hidup dengan betul dan tidak mementingkan diri sendiri. Walau bagaimanapun, manusia boleh didorong untuk bertindak mementingkan diri sendiri dengan keuntungan jangka pendek. Untuk mengelakkan perkara ini daripada berlaku, menarik hati nurani rakan sepasukan anda adalah lebih berkesan daripada kaedah lain apabila memberikan tugas kepada mereka. Jika anda mengingatkan mereka tentang kewajipan moral mereka, mereka lebih cenderung untuk mematuhi permintaan anda kerana mereka adalah haiwan sosial.
Jika kita melihat di luar tahap penyertaan dalam aktiviti kumpulan, kita boleh meneroka isu peringkat makro mengapa kita harus hidup dengan betul. Satu lagi cara untuk melihat aktiviti kumpulan ialah anda tidak perlu menjadi orang yang mengaturnya. Ia tidak seperti saya akan melihat orang-orang ini lagi, dan jika saya tidak melakukan bahagian saya, orang lain akan melakukannya. Jadi mengapa kita harus hidup dengan betul? Adakah hidup betul bermakna hidup altruistik? Kita menjalani kehidupan kita dalam mengejar versi kebenaran kita sendiri. Bagi sesetengah orang, hidup dengan betul mungkin mementingkan diri sendiri. Walau bagaimanapun, hidup dengan betul bermakna hidup dengan cara yang tidak membahayakan orang lain, yang memberi manfaat kepada semua orang dan yang memberi manfaat kepada diri sendiri. Ini kerana hidup untuk orang lain, bukan hanya diri kita sendiri, menjadikan kita lebih berdaya maju secara kolektif dan dalam jangka masa panjang.
Buku "The Emergence of Altruism" berpendapat bahawa adalah lebih berfaedah untuk bekerjasama kerana hipotesis pemilihan kumpulan. Hipotesis pemilihan kumpulan menggunakan konsep pemilihan semula jadi bukan sahaja kepada individu, tetapi juga kepada kumpulan. Agar sesuatu sifat tingkah laku dapat diwariskan kepada generasi akan datang, ia mestilah lebih disesuaikan dengan persekitaran berbanding ciri-ciri lain. Namun begitu, sekiranya sifat ini apabila dilihat secara kolektif membawa kebaikan dan kelebihan kepada kumpulan secara keseluruhannya, dihujahkan bahawa kumpulan yang lebih ramai individu yang memiliki sifat ini secara semula jadi akan lebih berjaya dan mempunyai kelebihan dalam kelangsungan hidup.
Berdasarkan hipotesis pemilihan kumpulan, tingkah laku altruistik adalah lebih berfaedah kepada kemandirian kumpulan. Walaupun semua kecuali satu individu dalam kumpulan mementingkan diri sendiri, kehadiran individu altruistik tunggal akan meningkatkan kadar kemandirian kumpulan. Ini bermakna sikap altruistik lebih berkemungkinan meningkatkan kemandirian kumpulan daripada mementingkan diri sendiri. Juga, bertentangan dengan tingkah laku altruistik, tingkah laku mementingkan diri sendiri, hanya menguntungkan buat sementara waktu. Mudahnya hidup dalam dunia yang mementingkan diri sendiri. Walau bagaimanapun, mentaliti "saya dahulukan" bukanlah pilihan yang baik untuk jangka masa panjang. Individu yang mementingkan diri sendiri lebih cenderung untuk ditolak kemudian apabila mereka meminta bantuan orang lain. Individu yang bekerjasama tanpa mementingkan diri mempunyai "insurans" bahawa mereka akan dibantu pada masa hadapan jika mereka memerlukannya kerana mereka membantu orang lain.
Akhirnya, kita boleh meningkatkan daya saing masyarakat dengan cara hidup betul. Hidup untuk kebaikan orang lain mempunyai faedah jangka panjang yang lebih besar. Apabila individu altruistik hadir dalam kumpulan, kumpulan itu lebih berkemungkinan untuk bertahan. Menurut "The Emergence of Altruism," "Pemilihan individu 'memihak' individu altruistik, tetapi pemilihan kumpulan 'memihak' kumpulan dengan lebih sedikit individu altruistik." Tambahan pula, jika seseorang individu mempunyai strategi yang berjaya, terdapat transmisi budaya, di mana orang lain dalam kumpulan mempelajari strategi tersebut. Oleh itu, jika diketahui bahawa bersikap altruistik sedikit lebih bermanfaat dalam persekitaran tertentu, orang akan membentuk kumpulan yang bekerjasama antara satu sama lain.
Hipotesis pemilihan kumpulan ialah hipotesis penting yang menerangkan evolusi tingkah laku altruistik dalam masyarakat kita. Kami mempunyai sebab untuk hidup betul dalam masyarakat, bukan hanya dalam kumpulan. Dengan melakukan yang betul, kita boleh meningkatkan kemandirian bukan sahaja diri kita sendiri, tetapi juga kumpulan, dan lebih luas lagi, masyarakat kita. Pada peringkat individu, mereka yang hidup altruistik mungkin mempunyai lebih sedikit kelebihan berbanding mereka yang hidup mementingkan diri sendiri. Walau bagaimanapun, dalam kes kumpulan, mempunyai seorang individu yang mampu mengorbankan dirinya boleh menjadi penting untuk kelangsungan hidup dan perpaduan kumpulan. Dengan cara ini, hipotesis pemilihan kumpulan memberi kita sebab penting untuk hidup lebih soleh. Manusia meningkatkan peluang mereka untuk hidup dengan hidup altruistik.
Oleh yang demikian, masalah menunggang bebas dalam tugas kumpulan bukan semata-mata untuk mencari keuntungan peribadi, tetapi memerlukan kita bertindak mengikut kewajipan moral dan kelangsungan hidup kumpulan. Adalah penting untuk diingat bahawa melakukan perkara yang betul bukan sahaja untuk kepentingan anda sendiri, tetapi juga untuk faedah kumpulan secara keseluruhan.
