Susulan bencana nuklear Fukushima di Jepun, kuasa nuklear masih penting atas sebab-sebab seperti menjana elektrik murah, memerangi pemanasan global, dan menyediakan sumber tenaga yang boleh dipercayai. Sebaliknya, kita juga perlu mempertimbangkan risiko kebocoran sinaran dan kebimbangan keselamatan. Seiring dengan pembangunan pelbagai sumber tenaga boleh diperbaharui, adalah penting untuk menguruskan keselamatan loji tenaga nuklear.
Pada Mac 2011, satu peristiwa berlaku yang mengejutkan dunia. Gempa bumi berukuran 9.0 magnitud melanda wilayah timur laut Jepun, menyebabkan loji kuasa nuklear Fukushima Daiichi terputus, menyebabkan sistem penyejukan teras kecemasan yang menyejukkan reaktor berhenti berfungsi, menyebabkan letupan hidrogen pada keesokan harinya. Ini mengakibatkan pelepasan besar-besaran bahan radioaktif ke laut dan udara, luka yang masih belum sembuh dua tahun kemudian. Selepas peristiwa ini, ahli alam sekitar di seluruh dunia telah menyeru agar moratorium ke atas loji tenaga nuklear. Pada tahun 2011, Jepun menutup sepenuhnya loji tenaga nuklearnya, dan Jerman dan negara Eropah lain juga telah mengumumkan hasrat mereka untuk menghentikan penjanaan kuasa nuklear dan melabur lebih banyak dalam tenaga boleh diperbaharui. Walaupun usaha untuk mengurangkan penjanaan tenaga nuklear ini berlaku di seluruh dunia, mengapakah Korea perlu terus menggunakan kuasa nuklear?
Pertama sekali, kuasa nuklear adalah sumber elektrik yang paling murah dengan teknologi semasa. Kos seunit elektrik yang dijana oleh tenaga nuklear secara mendadak lebih rendah daripada bentuk penjanaan kuasa lain. Menurut Kim Kyun-seop, presiden Korea Hydro & Nuclear Power, jika semua loji tenaga nuklear Korea, yang membekalkan 33% tenaga elektrik negara, digantikan dengan loji kuasa haba, harga elektrik perlu dinaikkan sebanyak 40 -50% dan kos sumber tenaga tambahan akan menjadi lebih daripada $30 bilion setahun. Ini akan memberi tekanan yang serius kepada kewangan isi rumah.
Sebagai contoh, selepas bencana nuklear Fukushima, Jepun menutup semua 50 reaktor nuklearnya, tetapi sehingga April 2013, 50 reaktor masih beroperasi, tidak dapat menampung kekurangan tenaga dan bekalan dan permintaan elektrik yang tidak stabil. Kadangkala dikatakan bahawa penjanaan kuasa nuklear tidak menjimatkan kerana kos pelupusan sisa radioaktif, tetapi kos unit penjanaan kuasa dalam Jadual 1 di atas termasuk kos pelupusan sisa nuklear. Bahan api nuklear yang dibelanjakan boleh digunakan sebagai bahan api sekali lagi jika ia diluluskan oleh Agensi Tenaga Atom Antarabangsa. Jika hanya uranium digunakan, penjanaan kuasa nuklear perlu dihentikan dalam masa beberapa ratus tahun, tetapi jika plutonium yang dibelanjakan digunakan sebagai bahan api nuklear, penjanaan kuasa nuklear boleh diteruskan selama kira-kira 3,000 tahun atau lebih.
Kedua, isu pemanasan global. Pemanasan global yang disebabkan oleh karbon dioksida semakin teruk. Sekiranya pemanasan global menjadi lebih teruk, gunung ais di Artik akan cair, menyebabkan paras laut meningkat. Peningkatan paras laut akan menenggelamkan banyak negara pulau, meningkatkan padang pasir, dan mengurangkan jumlah tanah yang tersedia untuk kediaman manusia. Menurut Agensi Tenaga Atom Antarabangsa (IAEA), yang meneliti pelepasan gas rumah hijau setiap sumber tenaga daripada perlombongan hingga pembinaan loji hingga operasi, kuasa nuklear mengeluarkan 10 gram karbon dioksida untuk menjana 1 kWj tenaga elektrik. Ini adalah kurang daripada satu perseratus jumlah arang batu (991 gram) dan jauh lebih rendah daripada minyak (782 gram) atau gas asli (549 gram). Kuasa nuklear adalah penting untuk mengurangkan pelepasan karbon dioksida, gas rumah hijau.
Ketiga ialah kestabilan ekonomi bahan api. Uranium, bahan api untuk penjanaan kuasa nuklear, tersedia secara meluas di seluruh dunia dan tidak terjejas oleh keadaan tenaga global. Minyak, sebaliknya, kebanyakannya tertumpu di Timur Tengah dan boleh terganggu sekiranya berlaku kecemasan. Korea tidak mempunyai setitik pun minyak, jadi ia mengimport minyak mahal dan menggunakannya untuk penjanaan kuasa haba, yang sangat terjejas oleh harga minyak global yang turun naik. Selain itu, harga uranium stabil walaupun harga minyak tinggi akibat konflik antara negara di Timur Tengah, seperti Perang Iraq. Oleh itu, adalah mudah untuk mengimport uranium secara berterusan untuk penjanaan kuasa jangka panjang.
Hujah utama menentang kuasa nuklear adalah ketakutan terhadap kebocoran radiasi. Radiasi adalah berbahaya, tetapi ia tidak boleh dielakkan sepenuhnya. Adalah selamat untuk mengatakan bahawa sinaran adalah sebahagian daripada kehidupan kita. Perkara yang penting ialah pastikan anda tidak terdedah kepada sinaran yang mencukupi untuk membahayakan kesihatan anda. Manusia telah hidup dengan radiasi sejak awal zaman. Kami menerima kira-kira 240 milirem sinaran semula jadi setiap tahun dari langit, tanah, udara dan makanan. Kita juga hidup dengan sinaran buatan manusia, seperti sinaran yang digunakan untuk tujuan perubatan di hospital dan sinaran daripada loji kuasa nuklear. Kami menerima 30 hingga 100 milirem daripada X-ray dada perubatan dan kira-kira 600,000 milirem daripada rawatan kanser, tetapi sinaran daripada loji kuasa nuklear adalah kurang daripada 1% daripada jumlah sinaran yang kami terima setiap tahun.
Kerajaan telah mewujudkan pelan pemantauan alam sekitar yang sistematik untuk menyiasat bagaimana loji tenaga nuklear memberi kesan kepada penduduk dan alam sekitar di sekeliling dan untuk membuktikan bahawa mereka selamat. Pemantau sinaran alam sekitar telah dipasang di kira-kira 10 kampung di sekitar loji untuk memantau 24 jam sehari, dan termo-fluorimeter telah dipasang di kira-kira 40 lokasi untuk mengukur tahap sinaran secara berkala di kawasan itu. Di samping itu, sinaran alam sekitar dipantau dan diurus dengan teliti dengan mengumpul dan menganalisis pelbagai sampel seperti udara, tanah, air, makanan, dan rumpai laut, dan beberapa sampel dikumpulkan oleh penduduk tempatan dan dianalisis oleh universiti tempatan untuk sama-sama mengesahkan bahawa persekitaran sekitar adalah selamat. Di samping itu, jumlah sinaran tambahan yang akan diterima oleh penduduk hasil daripada operasi loji itu dinilai dengan tepat menggunakan program komputer yang digunakan di peringkat antarabangsa. Di Korea, kadar dos sinaran bawaan udara di kawasan sekitar loji tenaga nuklear tidak pernah melebihi julat dos sinaran semula jadi di kawasan bandar umum sejak loji itu mula beroperasi, dan dos sinaran maksimum yang boleh diterima oleh penduduk ialah kira-kira 0.2 milirem setahun, yang jauh lebih rendah daripada dos sinaran daripada sinar-X tunggal. Oleh itu, adalah selamat untuk mengatakan bahawa hampir tiada kebocoran sinaran daripada loji kuasa nuklear.
Tahap teknologi pembinaan loji tenaga nuklear Korea adalah bertaraf dunia, dan keselamatan struktur loji tenaga nuklear khususnya boleh dikatakan sangat baik. Dikatakan dinding luar loji janakuasa nuklear itu adalah kira-kira 1 meter 20 sentimeter tebal, yang bermaksud bahawa walaupun jet pejuang hantu merempuh dinding luar pada kelajuan 800 km/s, ia kekal utuh, hanya meninggalkan calar kira-kira 1 sentimeter. Loji tenaga nuklear hanya dibina di atas tanah yang sangat kukuh, dan walaupun gempa bumi berlaku, mereka dikatakan mengalami satu pertiga kurang getaran daripada bangunan lain. Di samping itu, pelbagai teknologi telah dibangunkan untuk memastikan operasi selamat loji tenaga nuklear, seperti teknologi yang mematikan penjanaan kuasa secara automatik apabila suhu teras meningkat ke tahap berbahaya, tanpa memerlukan kawalan manusia.
Ini menjadikan kuasa nuklear sebagai cara yang sangat menjimatkan dan mesra alam untuk menjana elektrik. Sudah tentu, dalam beberapa dekad, jika sumber tenaga yang benar-benar revolusioner muncul, seperti kuasa pelakuran nuklear, kita perlu mula menggunakan loji kuasa nuklear semakin kurang, tetapi buat masa ini, ia adalah sumber tenaga yang tidak boleh ditukar ganti.
Tetapi kita tidak sepatutnya percaya secara membuta tuli pada faedah kuasa nuklear. Dalam jangka panjang, kepentingan pembangunan tenaga boleh diperbaharui tidak boleh diabaikan. Dengan menyelidik dan melabur dalam pelbagai sumber tenaga boleh diperbaharui, seperti tenaga suria, angin dan hidrogen, Korea secara beransur-ansur boleh merealisasikan kemerdekaan tenaga. Di samping itu, kita perlu lebih teliti dalam pemeriksaan keselamatan dan pengurusan loji tenaga nuklear untuk mengelakkan bencana besar seperti Chernobyl dan Fukushima daripada berulang.
Tenaga adalah nadi kepada sesebuah negara. Tenaga nuklear adalah penting, tetapi ia bukan satu-satunya. Kita semua harus mengambil pemilikan tenaga melalui pembangunan pelbagai sumber tenaga dan pengurusan tenaga yang cekap.
