Kemajuan manusia dalam bioteknologi telah memungkinkan pengubahsuaian genetik, membolehkan pencegahan dan rawatan penyakit genetik, serta peningkatan kebolehan fizikal dan mental. Walau bagaimanapun, teknologi ini boleh menimbulkan isu etika dan sosial, yang memerlukan penubuhan sistem sosial yang adil dan jaringan keselamatan untuk ditangani.
Sejak dahulu kala, manusia secara beransur-ansur menemui cara untuk terus hidup di persekitaran mereka. Pada mulanya, kami terhad kepada pertanian sara diri asas, penternakan dan kraftangan, tetapi dalam era moden, kami membangunkan kereta, kapal terbang, kapal dan objek lain yang boleh mengatasi batasan fizikal kami. Kini, kita berada di ambang untuk dapat memanipulasi gen kita secara biologi untuk mengubah sifat sebenar apa yang dimaksudkan sebagai manusia. Oleh kerana bioteknologi melibatkan benda hidup, ia telah mula menimbulkan persoalan etika.
Kemajuan teknologi telah memberikan banyak manfaat kepada manusia. Vaksin untuk mencegah penyakit berjangkit, teknologi perubatan untuk memanjangkan hayat manusia, dan teknologi pertanian untuk memaksimumkan produktiviti semuanya telah meningkatkan kualiti hidup manusia. Dalam konteks kemajuan teknologi ini, pengubahsuaian genetik sudah pasti muncul. Lebih daripada sekadar mencegah dan merawat penyakit, pengubahsuaian genetik muncul sebagai alat untuk meningkatkan keupayaan manusia dan membuka kemungkinan baharu. Walau bagaimanapun, kemungkinan ini juga menimbulkan isu etika dan sosial yang baharu.
Pada 18 Februari 2013, satu artikel telah diterbitkan di laman berita sains Livescience tentang seorang kanak-kanak yang dipanggil pereka, kanak-kanak yang direka bentuk secara genetik dalam kandungan. Di tengah-tengah artikel, teknik diterangkan yang menggunakan pemindahan mitokondria untuk menghalang gen maut daripada diturunkan kepada kanak-kanak. Secara ringkasnya, bahan genetik dalam organel yang dipanggil mitokondria didermakan dan ditukar dengan bahan genetik dalam mitokondria pesakit. Ini menunjukkan bahawa sudah mungkin untuk merekayasa genetik kanak-kanak. Dalam bukunya The Ethics of Life, Michael Sandel berhujah menentang reka bentuk genetik kanak-kanak untuk dua sebab utama. Yang pertama ialah jika manipulasi genetik kanak-kanak menjadi mungkin, ia boleh mengukuhkan sikap ibu bapa untuk menakluki misteri kelahiran. Sikap ini, hujahnya, akan menghilangkan rasa rendah diri dan belas kasihan ibu bapa terhadap manusia yang telah mengambil giliran yang tidak dapat diramalkan. Alasan kedua ialah sikap yang cuba dikuatkan walaupun manusia biasa adalah sebahagian daripada kesesuaian mereka untuk mencapai sifat yang sempurna. Sikap sedemikian, hujahnya, meningkatkan kecenderungan untuk mengeluh dan mengkritik apa yang diberikan, dan akhirnya membawa kepada kehilangan erti kehidupan sebagai hadiah.
Blok binaan semua makhluk hidup adalah sel, dan gen yang membolehkan mereka melakukan pelbagai fungsi. Dalam pengertian ini, beliau percaya bahawa manipulasi genetik boleh memberi manusia pelbagai kemungkinan, tetapi pada masa yang sama, ia juga boleh menimbulkan pelbagai masalah. Walau bagaimanapun, saya memihak kepada mereka bentuk genetik anak-anak kita kerana saya percaya bahawa faedah kejuruteraan genetik mengatasi ancaman masalah ini dan kemungkinan ia boleh menjadi kenyataan.
Sebelum kita membahas secara spesifik, terdapat beberapa perkara yang perlu ditekankan tentang mereka bentuk genetik kanak-kanak. Pertama, saya mengandaikan bahawa kita sedang mengadakan perbincangan ini dalam era di mana teknologi cukup maju untuk mempertimbangkan menggunakan manipulasi genetik sebagai cara pengayaan. Saya juga mengandaikan bahawa mereka bentuk kanak-kanak bermakna jangka masa adalah dari telur yang disenyawakan hingga ke usia dewasa atau lebih muda di Korea.
Faedah terbesar manipulasi genetik kanak-kanak adalah rawatan dan pencegahan penyakit genetik. Menurut data dari tapak maklumat kesihatan yang dipanggil Netwellness pada tahun 2010, ramai orang berkaitan dengan kecacatan genetik: kira-kira 4 juta kanak-kanak dilahirkan setiap tahun, dan kira-kira 3-4% daripada mereka dilahirkan dengan penyakit genetik atau kecacatan kelahiran; kira-kira 1% daripada janin mempunyai penyakit genetik yang disebabkan oleh kelainan dalam bilangan kromosom; kematian akibat penyakit genetik atau kecacatan kelahiran menyumbang kira-kira 20% daripada kematian janin; 10% orang dewasa dan 30% kanak-kanak di hospital mempunyai masalah genetik. Malah pada hari ini, ujian pranatal dan postnatal dilakukan untuk menentukan sama ada kanak-kanak mempunyai keadaan genetik. Ujian pranatal adalah terutamanya untuk keadaan yang disebabkan oleh keabnormalan dalam bilangan kromosom, seperti sindrom Down, dan ujian selepas bersalin adalah untuk keadaan yang disebabkan oleh mutasi dalam jujukan, seperti fenilketonuria. Walau bagaimanapun, pada masa ini, kita hanya boleh mengenal pasti kehadiran penyakit, tetapi terdapat beberapa cara untuk merawatnya secara asas. Oleh itu, jika ada kemungkinan untuk memanipulasi kanak-kanak secara genetik, adalah mungkin untuk menganalisis penyakit genetik yang dihidapi atau akan dihidapi oleh kanak-kanak itu pada masa hadapan melalui ujian dan menyekatnya terlebih dahulu, seperti vaksinasi. Walaupun gangguan genetik disebabkan oleh mutasi gen di kemudian hari, adalah mungkin untuk merawatnya dengan kejuruteraan genetik.
Sesetengah penentang reka bentuk genetik kanak-kanak bimbang bahawa memanipulasi gen akan mengurangkan kumpulan gen manusia, menjadikan kita kurang menyesuaikan diri dengan perubahan persekitaran yang pesat. Malah sekarang, terdapat banyak contoh masyarakat yang berusaha untuk mempunyai fenotip yang "baik". Hormon pertumbuhan adalah contohnya. Orang yang mempunyai perawakan yang sangat pendek, seperti kerdil, diberi hormon pertumbuhan untuk membantu mereka menjadi lebih tinggi, tetapi hormon pertumbuhan juga diberikan kepada kanak-kanak yang sedikit lebih kecil daripada purata atau mempunyai pertumbuhan yang perlahan. Ideanya ialah jika amalan memilih sifat yang diingini ini berleluasa, pada satu ketika gen kanak-kanak akan kebanyakannya serupa, seperti barangan yang dihasilkan secara besar-besaran di kilang. Walau bagaimanapun, hujah ini mengabaikan hakikat bahawa individu mempunyai idea yang berbeza. Orang yang berbeza menghargai perkara yang berbeza. Walaupun sesetengah ibu bapa ingin mendidik anak-anak mereka dan menghantar mereka ke pekerjaan kolar putih yang dianggap "baik" oleh masyarakat, yang lain mahu menggalakkan atau menyokong mereka dalam mengejar kerjaya lain, seperti atlet, ahli perniagaan, petani, dan lain-lain. Seperti yang kita hipotesiskan sebelum ini , jika manipulasi genetik adalah teknologi yang mantap sepenuhnya, ibu bapa akan mereka bentuk secara genetik anak-anak mereka untuk menjadi pelengkap kepada laluan kerjaya mereka yang dimaksudkan. Kerana pekerjaan yang berbeza memerlukan kemahiran yang berbeza, gen yang dimanipulasi akan berbeza-beza, dan kepelbagaian genetik akan tetap dikekalkan.
Mungkin ada yang mengatakan bahawa terdapat kecenderungan sifat "baik" menjadi lazim dalam era tertentu. Dalam erti kata lain, orang mungkin berbeza dalam apa yang mereka cari, tetapi mereka akan berat sebelah terhadap kawasan tertentu. Dalam kes pekerjaan kolar putih yang disebutkan di atas, terdapat bilangan kualiti yang terhad yang diperlukan kerana kebanyakannya adalah mental, jadi walaupun pekerjaan yang diceburi mungkin berbeza, kemahiran yang diperlukan adalah sama, mengurangkan kepelbagaian genetik. Walau bagaimanapun, terdapat banyak cara untuk memperoleh sifat. Dalam sesetengah kes, terdapat hanya satu gen yang bertanggungjawab untuk sifat, tetapi dalam kes lain, terdapat banyak. Contoh yang baik ialah ketinggian. Untuk memetik artikel dari livescience yang kami nyatakan dalam pengenalan, terdapat sekurang-kurangnya 50 gen yang telah ditemui yang menentukan ketinggian. Jadi, jika anda ingin menjadi lebih tinggi, anda boleh memanipulasi lebih daripada 50 gen, dan terdapat banyak kombinasi gen yang berbeza. Dalam sesetengah kes, terdapat pelbagai pendekatan untuk meningkatkan sifat. Jika anda ingin meningkatkan kekuatan otot melalui manipulasi genetik, selain meningkatkan jumlah sel otot, anda juga boleh meningkatkan kecekapan mereka menggunakan tenaga. Oleh kerana terdapat begitu banyak arah berbeza yang boleh diambil untuk mengubah sesuatu sifat, dan begitu banyak gen berbeza yang terlibat dalam menyatakan sifat itu, reka bentuk genetik tidak mungkin mengurangkan kepelbagaian genetik kerana terdapat begitu banyak kombinasi gen yang berbeza yang boleh dihasilkan.
Orang yang mempunyai bantahan etika terhadap mereka bentuk genetik kanak-kanak juga boleh membantah atas sebab lain. Mungkin contoh yang paling biasa ialah pencabulan maruah hidup manusia. Mereka mungkin boleh memikirkan dua kes di mana nilai maruah manusia dicabuli. Yang pertama ialah apabila pengubahsuaian genetik dilakukan, maruah manusia janin yang disasarkan dilanggar. Ini boleh difahami dengan mudah dengan menyedari bahawa terdapat dua definisi ilmiah semasa tentang maruah manusia. Satu adalah bahawa maruah adalah hak yang datang daripada menjadi manusia, dan satu lagi ialah ia datang daripada menjalani kehidupan manusia. Dalam kes kedua, maruah adalah menjadi manusia, tidak menderita, kekurangan apa-apa, dan hidup dalam kesihatan yang baik. Manipulasi genetik janin melanggar hak paling asasnya sebagai manusia: hak untuk dilahirkan dan untuk hidup mengikut kehendak bebasnya sendiri. Walau bagaimanapun, janin bukanlah "manusia" sepenuhnya dalam erti kata yang ketat sehingga ia dilahirkan, dan ia tidak mempunyai rasa diri, jadi sukar untuk berhujah bahawa pengubahsuaian genetik bertentangan dengan maruah manusia. kerana ia hanyalah proses mengubah manusia yang tidak matang ke arah yang lebih baik.
Pandangan lain tentang maruah janin ialah ia dianggap sebagai hak milik ibu bapa. Ini kerana ibu bapa yang melakukan manipulasi genetik. Ini adalah salah faham maksud maruah manusia itu sendiri. Janin tidak dimiliki oleh ibu bapa, tetapi ibu bapa bertanggungjawab untuk mewujudkan persekitaran di mana janin membesar. Manipulasi genetik kanak-kanak hanyalah pelaburan yang dibuat oleh ibu bapa untuk menyediakan persekitaran yang lebih baik untuk anak mereka. Ibu bapa bertanggungjawab untuk mewujudkan persekitaran tersebut sejak janin memasuki dunia sehinggalah ia membesar. Tanggungjawab ini bukan sahaja merangkumi persekitaran material, tetapi juga persekitaran mental, iaitu peluang untuk menjalani kehidupan yang bahagia dengan badan yang sihat. Oleh itu, menggunakan pengubahsuaian genetik untuk mencipta janin yang sihat hanya memenuhi tanggungjawab ibu bapa.
Dalam kes kedua, terdapat kemungkinan bahawa maruah orang yang tidak diubahsuai secara genetik mungkin dicabul selepas pengubahsuaian genetik dijalankan. Idea bayi berjenama pada asalnya dicipta untuk mencegah penyakit, tetapi seiring dengan kemajuan teknologi, ia boleh berubah menjadi keinginan untuk mencipta kanak-kanak dengan kebolehan fizikal dan mental yang unggul. Ini berpotensi untuk melebarkan jurang antara kelas bawahan dan kelas atasan. Orang yang mempunyai modal kurang mungkin tidak mempunyai akses kepada teknologi kejuruteraan genetik dan oleh itu mungkin didiskriminasi secara sosial dengan mempunyai sifat yang lebih rendah berbanding mereka yang direka bentuk secara genetik. Ini bermakna bahawa orang bukan sahaja berbeza dalam sifat mereka, tetapi sifat mereka membawa kepada kedudukan dan peluang sosial yang berbeza. Namun, ini bukanlah intipati maruah manusia. Maruah manusia tidak hanya ditentukan oleh penguasaan sifat. Apa yang penting ialah masyarakat membina sistem yang menghalang diskriminasi tersebut dan menyediakan peluang yang adil. Jaringan keselamatan sosial dan peluang yang adil adalah penting untuk menangani ketidaksamaan sosial yang boleh dibawa oleh kejuruteraan genetik.
Kesimpulannya, mereka bentuk genetik anak-anak kita adalah salah satu cara untuk membantu mereka menjalani kehidupan yang lebih sihat dan bahagia. Mencegah penyakit genetik dan meningkatkan kebolehan individu adalah faktor penting dalam meningkatkan kualiti hidup manusia. Sudah tentu, isu etika dan sosial yang boleh dibawa oleh teknologi ini harus diambil kira, tetapi ia tidak sepatutnya menjadi alasan untuk menghalangnya daripada terus maju. Adalah penting untuk menggunakan teknologi kejuruteraan genetik dengan sewajarnya dan berusaha untuk membina sistem sosial yang adil supaya semua orang boleh mendapat manfaat daripadanya.
