Masyarakat di mana-mana akan merevolusikan kehidupan seharian kita, dengan kemajuan dalam kecerdasan buatan dan teknologi canggih memberikan kita keupayaan untuk menggunakan sumber komputer pada bila-bila masa, di mana sahaja. Walau bagaimanapun, perubahan ini mungkin membawa cabaran sosial dan etika baharu, seperti jurang digital, isu privasi dan keselamatan, yang memerlukan penyediaan menyeluruh.
Dunia yang menggabungkan dunia nyata dan maya, dengan akses kepada sumber pengkomputeran di mana-mana, pada bila-bila masa, di mana-mana sahaja, hanyalah fantasi masa depan yang jauh. Walau bagaimanapun, pada tahun 2016, program AI Go AlphaGo mengalahkan Go master Lee Sedol 4:1, menandakan kepada dunia kemajuan pesat kecerdasan buatan dan fakta bahawa AI semakin hampir menjadi kenyataan. Peristiwa ini menyedarkan dunia bahawa had AI semakin pudar, dan apabila penyelidikan AI semakin pantas, perkara yang pernah dianggap mustahil untuk manusia menjadi kenyataan.
Ubiquity ialah syarat untuk kemajuan melampau dalam AI, dan seiring dengan kemajuan AI, kita semakin hampir dengan ubiquity. Ubiquitous berasal dari perkataan Latin ubiquitus, yang bermaksud "selalu dan di mana-mana". Seperti yang ditakrifkan oleh Dr. Mark Weiser, pencipta konsep pengkomputeran ubiquitous, pengkomputeran ubiquitous ialah teknologi yang boleh menyampaikan maklumat atau perkhidmatan kepada pengguna di mana sahaja mereka berada. Sebilangan teknologi diperlukan untuk menjadikannya di mana-mana. Contoh utama ialah tag pengenalan frekuensi radio (RFID), yang harus dibenamkan dalam hampir semua perkara. RFID ialah sistem yang menggunakan jalur frekuensi tertentu untuk menghantar dan menerima data secara wayarles.
Satu lagi sebab mengapa terdapat begitu banyak teknologi yang perlu dibangunkan ialah prasyarat asas untuk ubiquity ialah komputer tidak boleh dilihat. Keperluan terakhir untuk ubiquity ialah keupayaan untuk menyediakan perkhidmatan yang berbeza bergantung pada siapa pengguna dan situasinya. Perkara yang mengejutkan tentang era di mana-mana ialah ketiga-tiga teknologi ini - RFID, keupayaan komputer untuk menghadapi situasi, dan keupayaan manusia untuk menghadapi situasi - tersedia sekarang. Sama ada masyarakat di mana-mana direalisasikan atau tidak juga dipengaruhi oleh dasar sosial. Sehebat mana pun teknologi itu, jika masyarakat tidak bersedia menerimanya, ia tidak akan bernilai.
Jika semua syarat di atas dipenuhi dan masyarakat di mana-mana menjadi realiti, apakah perubahan yang akan berlaku dalam kehidupan kita? Persekitaran di mana-mana adalah bahan filem fiksyen sains. Sebagai contoh, apabila saya bangun pada waktu pagi dan membuka pintu bilik mandi, sensor pada pemegang memeriksa kesihatan saya dan memaklumkan saya tentang sebarang masalah. Jika anda mempunyai masalah kesihatan, anda boleh memutuskan sama ada anda ingin menerima rawatan jarak jauh di rumah atau pergi ke hospital.
Teknologi lain ialah DTR (DeskTop Robot), yang secara automatik melaraskan jarak antara anda dan kereta di hadapan anda sebaik sahaja anda menetapkan jarak selamat. Teknologi DTR menggunakan penderia radar dan laser untuk memandu kenderaan secara autonomi dan telah berjalan jauh sejak 2020. Sehingga 2024, teknologi ini telah berkembang dengan ketara berkat inovasi dalam algoritma AI, kuasa pengkomputeran dan pembangunan data. Khususnya, model Transformer sedang digunakan untuk meningkatkan keupayaan kognitif dan membuat keputusan kenderaan, dan unit pemprosesan saraf (NPU) berprestasi tinggi sedang diperkenalkan untuk menyokong pengiraan yang kompleks. Syarikat seperti Nvidia menyepadukan pemanduan autonomi dan keupayaan pemantauan kenderaan melalui platform pengkomputeran AInya, Nvidia Drive Thor, yang merevolusikan reka bentuk dan prestasi automotif.
Contoh lain ialah Google Watch, sebuah komputer yang dipakai seperti sehelai pakaian yang telah diprototaip oleh Google bertahun-tahun yang lalu. Komputer boleh pakai ialah komputer yang dipakai pada pakaian atau badan untuk membolehkan pengguna menggunakan komputer semasa dalam perjalanan. Ia membolehkan pengguna menyemak imbas Internet, memeriksa kesihatan mereka, dan banyak lagi pada bila-bila masa dan di mana sahaja mereka mahu.
Masyarakat di mana-mana ini semakin hampir kepada realiti, dan jelas bahawa ia akan menjadikan hidup kita lebih mudah. Namun begitu, kita manusia perlu memikirkan sama ada masyarakat yang ada di mana-mana akan membawa kepada kita perkara yang baik dan positif sahaja. Kemajuan sains telah memudahkan kehidupan manusia, tetapi ia juga membawa peperangan dan konflik antara manusia. Manusia sentiasa melakukan kesilapan kerana menyalahgunakan kuasa yang telah diberikan. Jelas sekali bahawa teknologi yang kita ada hari ini sudah mempunyai kuasa untuk mengubah kelangsungan hidup kita. Tetapi dalam masyarakat di mana-mana, teknologi mempunyai keupayaan untuk mengatasi dan mengatasi kesemuanya.
Maklumat tersedia kepada sesiapa sahaja, di mana-mana, pada bila-bila masa, dan memandangkan semua nilai dunia disimpan dalam "maklumat," ia mempunyai potensi berbahaya untuk memadamkan seseorang, malah sekumpulan orang, daripada kewujudan jika disalahgunakan. Masyarakat di mana-mana, dan teknologi dalam masyarakat ini, sudah tentu jauh lebih berkuasa daripada pendahulu mereka, dan manusia harus berhati-hati untuk menjalani kehidupan yang bergantung sepenuhnya kepada sistem di mana-mana dan mengambil langkah-langkah terhadap kemungkinan kejadian buruk.
Pada masa yang sama, kita perlu memikirkan bagaimana kemajuan teknologi dalam masyarakat di mana-mana akan memberi kesan kepada struktur dan budaya masyarakat secara keseluruhan, di luar sekadar kemudahan individu. Perbezaan dalam ubiquity dan kebolehcapaian maklumat boleh membawa kepada bentuk baru jurang digital, yang berpotensi untuk memburukkan lagi ketidaksamaan sosial. Dasar dan pendidikan yang inklusif dan saksama mesti berjalan seiring untuk memastikan kemajuan teknologi memberi manfaat kepada semua orang.
Dalam zaman yang merata-rata, privasi dan keselamatan juga merupakan isu kritikal. Dalam dunia di mana segala-galanya disambungkan, maklumat peribadi lebih mudah terdedah, dan risiko maklumat ini digunakan untuk tujuan berniat jahat meningkat. Oleh itu, masyarakat di mana-mana memerlukan sistem keselamatan yang kukuh dan peraturan privasi yang ketat.
Masyarakat di mana-mana mempunyai potensi untuk merevolusikan kehidupan kita. Tetapi untuk ini berlaku dengan cara yang positif, ia memerlukan bukan sahaja kemajuan teknologi, tetapi juga pertimbangan dan persediaan sosial dan etika. Manusia perlu bekerja tanpa jemu untuk menjadikan kehidupan dalam masyarakat di mana-mana lebih kaya dan selamat.
