Kursus ini meneroka kepentingan mengimbangi pertimbangan emosi dan kognitif, subjektiviti dan objektiviti, dalam penilaian muzik melalui pandangan Ebrecht dan Dalhousie. Walaupun pertimbangan emosi adalah penting untuk merasakan keindahan intrinsik muzik secara intuitif, pertimbangan kognitif dan pengesahan objektif memberikan sokongan teori untuk penilaian yang komprehensif.
Apa yang menjadikan sesuatu muzik itu bagus dan apa yang menjadikannya buruk? Sehubungan dengan persoalan ini, ahli muzik Ebrecht percaya bahawa terdapat dua dimensi untuk menilai atau menilai muzik: pertimbangan afektif dan kognitif. Pertimbangan afektif boleh dinyatakan melalui bahasa dimensi emosi seperti "baik," "buruk," dan lain-lain. Penghakiman kognitif ialah penjelasan rasional untuk pertimbangan emosi, yang merupakan penjelasan teori pertimbangan emosi.
Ebrecht percaya bahawa apabila mendengar muzik, perkadaran pertimbangan afektif dan kognitif boleh berbeza dari orang ke orang. Sebagai contoh, pertimbangan kognitif jarang digunakan oleh orang yang tidak terlatih, tetapi dengan beberapa latihan, pertimbangan kognitif dan emosi boleh mempengaruhi satu sama lain. Walau bagaimanapun, beliau percaya bahawa pertimbangan emosi mempunyai kelebihan asas berbanding pertimbangan kognitif. Walaupun pertimbangan emosi adalah langkah pertama dalam merasakan keindahan intrinsik muzik secara intuitif, pertimbangan kognitif berfungsi untuk menganalisis dan menyokongnya secara logik. Oleh itu, pertimbangan emosi menimbulkan tindak balas yang segera dan naluri dalam proses mendengar muzik, yang berkait rapat dengan kesan emosi muzik terhadap manusia.
Walaupun Ebrecht prihatin dengan isu pertimbangan emosi dan kognitif berhubung dengan menilai atau menilai muzik, Dalhousie mengambil berat dengan isu subjektiviti dan objektiviti. Beliau mencabar pandangan estetik ortodoks bahawa pertimbangan estetik sememangnya subjektif dan oleh itu tidak memerlukan pengesahan objektif. Mereka yang berpandangan ini hanya mengikut majoriti, iaitu mengikut penilaian kumpulan secara membabi buta.
Dalhousie percaya bahawa pertimbangan subjektif yang dibuat dalam proses menilai atau menilai muzik datang daripada pertimbangan kumpulan. Sebagai contoh, pendapat seseorang bahawa Empat Musim Vivaldi adalah muzik yang bagus menggambarkan kesukaan kolektif masyarakat itu terhadap Empat Musim Vivaldi. Walaupun dia tidak menafikan nilai pertimbangan subjektif, Dalhousie menyokong "penghakiman subjektif yang berdasarkan, tetapi tidak mematuhi, pertimbangan kolektif," yang mengambil kira pertimbangan kolektif tetapi cukup membesarkannya untuk membolehkan respons individu. Dalhousie percaya bahawa pertimbangan sedemikian akan membolehkan penilaian estetik yang betul bagi objek estetik.
Untuk tujuan ini, beliau menganjurkan keperluan untuk pertimbangan objektif, yang tidak hanya bermaksud pengecualian subjektiviti, tetapi berfungsi sebagai alat untuk mengesahkan dan memeriksa pertimbangan subjektif. Pada pandangan beliau, penilaian estetik muzik mestilah berdasarkan pertimbangan fakta yang minimum jika ia bukan tidak berasas. Pada pandangan beliau, sebarang pertimbangan atau penilaian terhadap muzik hendaklah berdasarkan analisis yang teliti terhadap karya itu sendiri. Pendekatan ini penting untuk beralih daripada penilaian berdasarkan citarasa peribadi semata-mata, dan untuk menilai integriti struktur sesebuah karya muzik, konteks sejarahnya, dan nilai budayanya.
Akhirnya, menilai baik dan buruk dalam muzik memerlukan integrasi seimbang pertimbangan emosi dan kognitif, serta perspektif subjektif dan objektif. Oleh kerana muzik adalah seni yang kompleks dan berlapis-lapis, adalah penting untuk mendekati dan menilainya dari pelbagai perspektif. Dalam hal ini, pandangan Ebrecht dan Dahlhaus adalah pelengkap dan menawarkan pandangan penting tentang apresiasi dan kritikan muzik.
