Axel Hornet mendiagnosis masalah patologi masyarakat moden sebagai kekurangan aktualisasi diri akibat pengabaian sosial, dan berpendapat bahawa pemulihan pengiktirafan sosial dan perjuangan untuk pengiktirafan adalah perlu untuk mengatasinya. Dia menerangkan pembentukan diri individu dan kesedaran diri yang positif dengan membahagikannya kepada hubungan primordial, hubungan hak, dan hubungan masyarakat yang menghargai, dan menunjukkan kemusnahan kesedaran diri akibat pengabaian. Beliau berpendapat bahawa masyarakat patologi boleh dipulihkan kepada masyarakat yang sihat dengan membentuk perintah pengiktirafan baru melalui perjuangan untuk pengiktirafan.
Ahli falsafah Axel Hornet berpendapat bahawa masyarakat moden telah menjadi masyarakat patologi di mana individu tidak dapat berjaya menyedari diri mereka, dan punca ini adalah kejahilan. Beliau berhujah bahawa agar masyarakat moden beralih daripada patologi kepada sihat, pengiktirafan sosial yang memastikan kesedaran diri individu mesti dipulihkan.
Dalam cara apakah Hornet melihat pengiktirafan sosial sebagai jaminan untuk merealisasikan diri individu? Untuk menjelaskan perkara ini, beliau terlebih dahulu menerangkan proses pembentukan diri individu melalui hubungan antara 'objektif I' dan 'subjektif I'. Objektif me ialah imej diri yang dibentuk oleh individu dengan menyamaratakan idea dan jangkaan orang lain terhadap dirinya. Dalam erti kata lain, objektif saya ialah imej diri yang diperlukan secara sosial terhadap individu. Saya subjektif ialah imej diri sebelum individu membentuk diri sebagai tindak balas kepada objektif saya, dan ia adalah kemungkinan yang tidak terhingga bagi individu untuk membentuk diri. Oleh itu, saya subjektif boleh membentuk diri dengan menginternalisasi objektif saya, tetapi saya subjektif juga boleh menolak objektif saya. Apabila subjektif I memberontak terhadap objektif I, subjektif saya boleh menegaskan imej diri baru kepada objektif I, dan hanya apabila objektif saya terima ia boleh individu membentuk diri.
Menurut Hornett, pembentukan diri individu sebagai tindak balas kepada subjektif I mengandaikan pengiktirafan bersama agen dalam hubungan sosial, iaitu individu dan yang lain. Oleh itu, seseorang individu boleh membentuk diri dalam hubungan pengiktirafan bersama, dan individu yang membentuk diri dalam hubungan pengiktirafan bersama boleh membentuk kesedaran kendiri yang positif, persepsi positif terhadap diri sendiri, dengan mendapat sokongan sosial. Walau bagaimanapun, jika seseorang individu dalam perhubungan yang saling mengenali mengalami pengabaian sosial, persepsi kendiri positif individu itu musnah.
Hornett mengkategorikan hubungan pengiktirafan bersama dan persepsi kendiri positif mereka kepada tiga jenis. Yang pertama ialah hubungan primordial, iaitu hubungan saling mengenali di mana seseorang individu diiktiraf sebagai makhluk yang mempunyai keperluan dan naluri tertentu dengan menerima pertimbangan emosi daripada orang lain, seperti cinta atau persahabatan. Individu yang mengalami penjagaan emosi dalam hubungan primordial mengembangkan keyakinan diri, kepercayaan dalam diri mereka bahawa keperluan dan emosi mereka dapat dipenuhi dan bahawa mereka sentiasa boleh dijaga. Walau bagaimanapun, apabila seseorang individu mengalami pengabaian daripada orang lain, seperti penderaan atau serangan, keyakinan akan musnah. Kedua ialah hubungan hak, iaitu pengiktirafan bersama oleh orang lain terhadap hak undang-undang individu sebagai orang yang rasional yang mampu secara autonomi memutuskan perkara yang betul dan salah. Dalam hubungan hak, individu yang diberikan hak undang-undang mengembangkan rasa hormat diri, menyedari bahawa dia dihormati oleh masyarakat sebagai makhluk yang mempunyai hak yang sama dengan orang lain. Walau bagaimanapun, harga diri dimusnahkan apabila seseorang individu mengalami rasa tidak hormat daripada masyarakat yang menafikan mereka hak undang-undang yang mereka harapkan untuk dipenuhi. Ketiga ialah hubungan komuniti nilai, iaitu hubungan pengiktirafan bersama di mana individu diiktiraf untuk keperibadian, kebolehan, dan sifat mereka oleh ahli-ahli komuniti yang berkongsi nilai atau matlamat tertentu. Individu mengalami perpaduan sosial apabila mereka diiktiraf sebagai berharga oleh ahli komuniti, yang membina harga diri, perasaan bahawa mereka menyumbang kepada masyarakat. Namun, harga diri akan musnah apabila seseorang individu itu mengalami ketidakpedulian terhadap kebolehan dan sifat mereka, yang dinafikan oleh ahli masyarakat.
Pada pandangan Hornett, apabila seseorang individu mengembangkan rasa kendiri yang positif dalam setiap tiga hubungan pengiktirafan bersama ini, individu itu boleh berjaya merealisasikan diri. Walau bagaimanapun, apabila persepsi kendiri positif individu dimusnahkan oleh pengabaian dalam hubungan pengiktirafan bersama, individu kehilangan peluang untuk aktualisasi diri. Untuk pulih, individu itu menentang perintah pengiktirafan sosial, yang merupakan piawaian atau prinsip di mana masyarakat menilai sama ada diri seseorang individu boleh diterima untuk pengiktirafan. Apabila seseorang individu menegaskan imej diri yang baru kepada susunan pengiktirafan yang sedia ada, dia terpaksa berhadapan dengan perintah pengiktirafan yang sedia ada, dan penentangan individu itu meluas kepada rintangan sosial untuk memastikan syarat-syarat aktualisasi diri bagi mereka yang dikecualikan daripada susunan pengiktirafan sedia ada.
Dia merujuk kepada semua penentangan itu sebagai perjuangan pengiktirafan. Khususnya, beliau percaya bahawa perjuangan pengiktirafan yang timbul dalam hubungan hak atau komuniti nilai boleh membentuk perintah pengiktirafan baharu dengan meluaskan skop hak atau nilai individu yang diiktiraf secara sosial. Oleh itu, Hornet berpendapat bahawa perjuangan pengiktirafan adalah perjuangan yang sah yang memulihkan masyarakat moden kepada masyarakat yang sihat. Ini bermakna perjuangan untuk mendapatkan pengiktirafan bukan sekadar isu individu, tetapi boleh memainkan peranan penting dalam mengubah struktur sosial. Dalam masyarakat moden, individu sentiasa berinteraksi dengan masyarakat yang mereka tinggali melalui perjuangan untuk mendapatkan pengiktirafan ini, dan dalam proses itu, mereka mendapat kuasa untuk merealisasikan diri mereka dan meneruskan perubahan sosial. Teori Hornet mencadangkan bahawa perubahan sosial ini boleh membawa kepada peralihan daripada masyarakat patologi kepada masyarakat yang sihat.
Beliau menekankan kepentingan perjuangan untuk pengiktirafan, tetapi juga menunjukkan bahawa ia bukan hanya masalah individu, tetapi masalah seluruh masyarakat. Beliau memberi amaran bahawa jika pengiktirafan sosial tidak dipulihkan, individu akan terus kehilangan peluang untuk aktualisasi diri, yang seterusnya akan menjejaskan kesihatan seluruh masyarakat. Oleh itu, beliau berhujah bahawa pemulihan pengiktirafan sosial adalah kunci untuk menyelesaikan masalah patologi yang dihadapi oleh masyarakat moden, dan adalah perlu untuk mewujudkan keadaan sosial yang lebih baik.
