Pembangunan ialah proses di mana telur disenyawakan satu sel berkembang menjadi organisma yang kompleks, dan biologi perkembangan evolusi (EDB) mengkaji proses ini untuk mendedahkan hubungan antara evolusi dan pembangunan. Bermula dengan penemuan gen homeobox, ibodibo menerangkan mekanisme evolusi dengan mengenal pasti fungsi gen yang serupa dalam spesies yang berbeza dan meneroka perubahan evolusi dengan mengkaji interaksi antara perubahan persekitaran dan ekspresi gen.
Perkembangan ialah proses di mana telur yang disenyawakan satu sel mengalami percambahan sel, pembezaan, dan morfogenesis untuk menjadi organisma kompleks yang terdiri daripada berbilion sel. Ia adalah satu proses yang menakjubkan yang melibatkan perkembangan kehidupan daripada bentuk mudah kepada struktur yang kompleks dan berfungsi. Sejak zaman Darwin, ahli biologi telah mengiktiraf bahawa evolusi dan pembangunan adalah berkait rapat, bermakna evolusi organisma mudah menjadi lebih kompleks dari generasi ke generasi adalah sama dengan pembangunan. EVO DEVO, atau biologi perkembangan evolusi, ialah kajian evolusi perkembangan dengan membandingkan proses perkembangan organisma untuk mendedahkan hubungan nenek moyang yang sama.
Ia mendapat status akademik melalui penemuan 'gen homeobox', yang mengawal pembentukan bahagian organisma semasa pembangunan. Ahli biologi Amerika dan rakan-rakannya mengkaji gen homeobox dalam lalat buah dan menyedari bahawa ia bertindak sebagai pusat arahan untuk operasi replikasi gen yang canggih dalam sel. Ini menunjukkan bahawa perkembangan hidupan bukan hanya pembahagian sel rawak, tetapi proses yang dikawal dengan tepat.
Sejak penemuan gen homeobox dalam lalat buah, kewujudan gen homeobox telah disahkan dalam haiwan dari nematod hingga gajah. Sebagai contoh, gen homeobox telah ditemui pada tikus, dan seperti dalam kes lalat buah, urutan gen sepadan dengan urutan bahagian badan yang mempengaruhinya. Ini menunjukkan bahawa persamaan gen homeobox sama-sama mempengaruhi susunan ia timbul dan cara ia disusun menjadi kompleks, bermakna gen homeobox dipelihara untuk melaksanakan fungsi yang hampir serupa dalam spesies yang kelihatan berbeza secara filogenetik.
Sebagai contoh, gen yang terlibat dalam perkembangan mata ialah gen iris pada lalat buah dan gen mata kecil pada tikus. Gen yang membentuk mata haiwan ini dipanggil gen Pax-6. Mata serangga seperti lalat buah bermata dua, yang bermaksud mereka sangat berbeza dari segi struktur, bahan, dan tingkah laku daripada mata vertebrata seperti tikus. Walau bagaimanapun, apabila gen iris lalat buah dipindahkan ke dalam tikus dan gen mata kecil tikus dipindahkan ke lalat buah, kedua-duanya menghasilkan mata normal yang khusus untuk spesies yang diuji, bukan kepada penderma gen. Tambahan pula, apabila gen mata kecil tetikus dipindahkan ke dalam gen perkembangan kaki lalat buah, kaki lalat buah membentuk tisu mata lalat buah. Ini menunjukkan bahawa nenek moyang biasa lalat buah dan tikus menggunakan gen homeotik, seperti Pax-6, dan bahawa gen ini telah digunakan semula dan dipelihara sepanjang tempoh evolusi.
Oleh itu, penemuan Ibodibo tentang homeodomain lalat buah mencabar logik ortodoks biologi evolusi, menunjukkan bahawa gen mengendalikan orkestra evolusi dan pembangunan: bahawa terdapat gen yang mengawal proses perkembangan penting dalam makhluk hidup, dan evolusi adalah proses yang perubahan sistem gen. Penemuan ini bergema merentasi banyak bidang biologi dan membawa kepada pemikiran semula tentang hubungan antara evolusi dan pembangunan.
Kajian terkini telah memperluaskan konsep Ivo Dibo untuk meneroka kesan perubahan persekitaran terhadap ekspresi gen. Ini menunjukkan bahawa keadaan persekitaran tertentu boleh mengubah corak ekspresi gen semasa pembangunan, dengan itu memudahkan perubahan evolusi. Sebagai contoh, tekanan persekitaran tertentu boleh meningkatkan atau mengurangkan ekspresi gen homeotik tertentu, yang membawa kepada perubahan morfologi dalam organisma. Perspektif ini menunjukkan bahawa evolusi dan pembangunan bukan sahaja mengenai perubahan dalam gen, tetapi juga boleh dipengaruhi dengan kuat oleh interaksi dengan alam sekitar.
Oleh itu, ibodibo melangkaui kajian gen dan memberikan petunjuk penting untuk memahami bagaimana organisma telah berkembang dengan berinteraksi dengan persekitaran mereka. Ini menandakan peristiwa penting dalam kemajuan sains hayat dan menunjukkan jalan untuk penyelidikan masa depan. Penyelidikan seperti ini akan menyumbang kepada pemahaman yang lebih mendalam tentang asal usul dan evolusi kehidupan.
