Beardsley berpendapat bahawa objek estetik karya seni tidak boleh ditakrifkan oleh sikap subjektif penonton, tetapi mesti berdasarkan sifat objektif karya itu sendiri. Melalui prinsip pembezaan dan prinsip kebolehlihatan, beliau menekankan kualiti intrinsik karya seni dengan mengenepikan niat artis dan aspek fizikal.
Beardsley berpendapat bahawa objek estetik ialah sifat-sifat karya seni yang boleh dihargai dan dikritik dengan betul. Beliau mengambil pendirian objektivis bahawa objek estetik tidak boleh ditakrifkan oleh sikap subjektif penonton, tetapi hanya boleh ditakrifkan berdasarkan sifat karya seni itu sendiri. Minat utamanya ialah menganalisis ciri dan sifat unik karya seni dan meneroka cara ia mempengaruhi pengalaman penonton. Oleh yang demikian, beliau menggunakan prinsip pembezaan dan prinsip kebolehpersepan untuk mengecualikan daripada objek estetik perkara-perkara dalam karya seni yang tidak boleh menjadi objek estetik.
Dalam prinsip pembezaan pertamanya, Beardsley berhujah menentang pandangan bahawa niat artis adalah objek estetik sesebuah karya seni. Beliau berpendapat bahawa sifat sesuatu karya seni mestilah tidak boleh dipisahkan daripada hasil seni untuk menjadi objek estetik. Agar kualiti penting karya seni dapat disampaikan kepada penonton, ia mesti wujud dalam karya itu sendiri. Oleh itu, dia mengatakan bahawa niat artis, yang berbeza daripada hasil seni, tidak boleh menjadi sifat kepada karya seni dan mesti dikecualikan daripada objek estetik. Contohnya, walaupun artis berhasrat untuk menyampaikan mesej sosial tertentu, jika mesej itu tidak dimanifestasikan secara langsung dalam sifat visual atau pendengaran karya itu, ia tidak boleh dianggap sebagai objek estetik.
Prinsip kebolehpersepan menyatakan bahawa sifat-sifat tertentu sesuatu karya seni mestilah boleh dilihat secara langsung agar ia menjadi objek estetik. Beardsley mengatakan bahawa perkara yang tidak dapat dilihat sama sekali atau tidak dapat dilihat secara langsung dalam pengalaman sesebuah karya seni dipanggil aspek fizikal dan harus dikecualikan sebagai objek estetik. Sebagai contoh, jika kita katakan tentang lukisan, 'Lukisan ini mempunyai warna yang menyegarkan dan deria pergerakan yang mengalir,' kita membuat kenyataan tentang objek estetik yang boleh dilihat secara langsung dengan melihat lukisan itu. Tetapi jika kita berkata, "Lukisan ini diperbuat daripada cat minyak," atau "Lukisan ini dicipta pada tahun 1892," kita menerangkan aspek fizikal lukisan yang tidak dapat dilihat secara langsung dengan melihatnya.
Dengan mensintesis prinsip-prinsip ini, Beardsley mengenal pasti sifat-sifat sesuatu karya seni yang boleh dilihat secara objektif dan mengutarakan hujah bahawa apabila mentafsir makna karya seni sebagai objek estetik, hanya atribut objektif yang tidak dapat dipisahkan daripada karya seni. patut dipertimbangkan. Perspektif ini menyediakan asas teori yang penting untuk idea bahawa penilaian estetik harus mengecualikan tafsiran subjektif penonton, dan penilaian itu harus berdasarkan sifat yang wujud pada karya seni itu sendiri. Pendekatan ini boleh menyumbang kepada konsistensi dalam kritikan dan apresiasi karya seni, dan kepada penciptaan kriteria penilaian yang lebih universal dan objektif.
Teori Beardsley juga telah berpengaruh dalam mentakrifkan semula kerangka kritikan dan apresiasi seni kontemporari. Ketegasannya untuk mempertimbangkan sifat karya seni dan perkara yang sepatutnya menjadi pusat pengalaman menontonnya telah memberikan peluang penting untuk refleksi bagi artis, pengkritik dan penonton. Beliau menekankan keperluan untuk melampaui permukaan dan fizikal kepada inkuiri yang lebih mendalam dan intrinsik dalam memahami dan menilai kualiti dalaman sesebuah karya seni.
Akhirnya, perbincangan Beardsley tentang objek estetik adalah panduan penting bagi sesiapa yang mencari nilai intrinsik dan makna seni, dan pendirian objektivisnya kekal sebagai kriteria penting untuk menilai nilai sebenar karya seni. Rangka kerja teori ini juga boleh membantu untuk meluaskan penghayatan kita terhadap seni dan pelbagai bentuk ekspresinya.
